عدس های پوسته شده سخت تر و نازک تر از عدس های داخلی هستند در کشور ما به طور مکرر در تولید مواد غذایی یا راویولی استفاده می شود.
عدس قرمز پوست کنده؛ برای اینکه آماده مصرف شوند باید فرآوری شده و پوست کنده شوند.
عدس سلطانا; عدس های این گروه معمولاً به رنگ سبز یا زرد هستند آنها همچنین قابل مشاهده هستند اندازه آنها نسبت به سایر انواع عدس بزرگتر است.
عدس سبز؛ ساختار آنها نسبت به سایر انواع عدس سخت تر است این نوع عدس بوجاری شده هنگام پختن به راحتی از هم نمی پاشد بنابراین در آشپزی ارجحیت دارد. عدس سبز نسبت به سایر انواع عدس از نظر ارزش غذایی غنی تر است ارزش پروتئین مانند گوشت است.
این عدس ها معمولا در خارج از کشور کشت می شوند از طریق صادرات به کشور ما می آید.
عدس قهوه ای؛ محتوای فیبر این عدس از هر عدس دیگری بیشتر است به همین دلیل توسط ورزشکاران و افرادی که تغذیه سالم دارند مصرف می شود بیا، عدس قهوه ای شیرین و معطر است.
به همین دلیل است که اغلب در تهیه سوپ و سالاد استفاده می شود بسیار سخت است و به راحتی از هم جدا نمی شود.
عدس پوی; گرد و نسبتاً کوچک است خیلی راحت پخته میشه این عدس بسیار مغذی اگرچه کوچک است اما بعد از پختن از هم نمی پاشد به همین دلیل در سالادها از آن بسیار ارجحیت دارد.
عدس بلوگا; عدس بلوگا که به نام عدس سیاه نیز شناخته می شود، سخت تر و کوچکتر از انواع دیگر است عدس بلوگا که هنگام پختن براق می شود، هنگام پختن شبیه سنگ های قیمتی سیاه رنگ می شود.
سوپ، سالاد، پیش غذا ترجیح داده می شود حاوی مقدار زیادی فیبر و پروتئین است. ارزش غذایی بسیار بالاتر از سایر عدس ها است.
به دلیل غنی بودن از پروتئین، مورد علاقه افراد وگان و گیاهخوار است می توان پروتئین معادل گوشت را با عدس سیاه دریافت کرد.
عدس بلوگا که در سوریه کشت می شود حاوی آنتی اکسیدان است آنتی اکسیدان ها ضد پیری هستند و برای بسیاری از بیماری ها مفید هستند خواص محافظتی در برابر دیابت، بیماری های قلبی و سرطان دارد.
