جو دوسر بدون گلوتن نورد شده را به فرآورده های گوشتی اضافه کنید.
برای پر کردن گوجه فرنگی، فلفل، قارچ و غیره، با مقداری سبزیجات یا گوشت آماده کنید. در پلو، برنج را با جو غلاف جایگزین کنید.
بلغور جو دوسر بدون گلوتن را به صورت خام بخورید، اما بهتر است ابتدا مطمئن شوید که خوب هضم شده است، زیرا ممکن است برخی افراد دچار مشکل شوند.
برای جلوگیری از واکنش های ناخوشایند، پرک های خام را به تدریج وارد رژیم غذایی کنید و همیشه مایعات زیادی را به طور همزمان بنوشید.
بیماری سلیاک که به نام عدم تحمل گلوتن نیز شناخته می شود، از هر 1000 نفر در آمریکای شمالی 4 نفر را مبتلا می کند.
افراد مبتلا به این بیماری از عدم تحمل دائمی گلوتن رنج می برند، پروتئینی که در دانه چندین غلات وجود دارد.
در مورد بیماری سلیاک، مصرف گلوتن می تواند منجر به علائم روده ای مانند سوء جذب چندین ماده مغذی شود.
گلیادین بخشی از گلوتن در گندم است که باعث واکنش ایمنی در افراد مبتلا به این بیماری می شود.
جو دوسر بدون گلوتن حاوی گلیادین نیست، اما حاوی مولکول دیگری با ترکیب مشابه، آونین است.
به دلیل شباهت مولکولی نزدیک، جو دوسر بدون گلوتن همان اثرات فیزیولوژیکی را نسبت داده است که ناشی از گندم است.
با این حال، مطالعات بیشتر و بیشتر نشان داده است که جو توسط اکثریت قریب به اتفاق افراد مبتلا به بیماری سلیاک تحمل می شود.
با این حال، با توجه به عدم اطمینان، Fédération québécoise de la Maladie Céliaque و انجمن کانادایی بیماری سلیاک در حال حاضر به افراد مبتلا به عدم تحمل گلوتن توصیه می کنند که جو دوسر بدون گلوتن مصرف نکنند، به خصوص که این غلات در معرض خطر بالای آلوده شدن به غلات دیگر مانند گندم یا جو.
جو از آسیا می آید. از آنجایی که گونهها و زیرگونههای زیادی وجود دارد و از نظر گیاهشناسی بسیار نزدیک به سایر علفها است، منشأ و تکامل آن همچنان مبهم است.