با توجه به نیاز روزافزون خریداران مکمل دام و طیور به این محصولات مراکز تولید مختلفی در پی برآورد کردن نیاز مشتریان ایجاد شده است. تولیدکننده ها با توجه به میزان مواد معدنی و ویتامین موجود در محصولاتشان مکمل های با کیفیت مختلف روانه بازار می کنند.
تولیدکننده های مکمل دام و طیور
کمیت و کفیت دو رکن اساسی در تولید مکمل های دام و طیور به شمار می رود.
یک دامدار به دنبال شیر و گوشت بیشتر و یک مرغدار در پی تولید تخم مرغ بیشتر و مرغ های با وزن بیشتر است.
تولیدکننده ها برای رساندن دامدارن و مرغداران به بازدهی بالاتر مکمل های با کیفیتی در اختیار آنها قرار می دهند.
رسیدن به اهداف فوق با کم ترین هزینه و بهترین کیفیت هدف اصلی یک تولید کننده است.
در صورتی که یک افزودنی اختلاف قابل توجهی بین میزان هزینه و پارامترهای کمی و یا کیفی ایجاد نکند صرفه اقتصادی نخواهد داشت.
همچنین یک مصرف کننده بین میزان هزینه برای مکمل و نتیجه سود دهی آن باید یک چشم انداز معقولی را مشاهده کند.
اثرات مکمل های دام و طیور در حالت کلی عبارت است از:
- افزایش عملکرد دام و طیور (افزایش شیر، گوشت و تخم مرغ)
- کاهش تلفات و مقاومت بیشتر در مقابل بیماری ها
- کاهش استفاده از داروها
- کاهش هزینه های تولید
- بهبود سطح کیفی شیر، گوشت و تخم
جبران کمبود ویتامین و حفظ سلامت و تعادل بدن از ویژگی اصلی مکمل ها و کربنات کلسیم طیور به حساب می آید. در نهایت تولید یک محصول سالم آرزوی هر تولید کننده می باشد.
انواع مکمل دام و طیور و تولید کننده آنها
مکمل های طیور در حالت کلی به سه گروه اصلی تقسیم می شوند.
گروه های اصلی مکمل طیور عبارتند از:
- مرغ تخمگذار
- مرغ گوشتی
- مرغ مادر
روش های تولید انواع مختلف مکمل های دام و طیور توسط تولید کننده ها فرمول بندی شده است.
در صورتی که مرغ ها به کمبود مواد مغذی مواجه شوند فرایند تخم گذاری آنها دچار اختلال شده و باعث کاهش بهره وری می شوند.
اگر این کمبود در اوایل زندگی و هنگامیکه جوجه هستند اتفاق بیفتد موجب مرگ و میر و تلفات و خسارت جبران ناپذیر می شود.
اگر مرغ مادر دچار کمبود مواد مورد نیاز شود در تخم گذاری و تلقیح مناسب دچار اختلال می شود.
بنابراین مصرف مکمل های غذایی مانند خوراک دام سنگین یک نیاز اساسی و غیر قابل انکار است و تولیدکنندگان واقعی تلاش می کنند تا بهترین و باکیفیت ترین مکمل های غذایی را تولید کنند.
